18 Kasım 2012 Pazar

Ayrı Gayrı Yok!

Pazar günü sıkıcılığı dilime vurdu yine. Susmuyorum. Vallahi uğraşmayın susturamazsnız. :) Bugün de kendi içimizde yaptığımız ayrımcılıklardan bahsedeyim, çoğunuza sıkıcı gelen, gelecek olan konular bir bir eksilsin sonra da gullüm yaparız, eğleniriz, dedikodu yaparız diye düşünüyorum. Haksız da sayılmam. 

Evet, gelelim kendi içimizde kendimizi ötekileştirdiğimiz kısma. Herkesin aklında gelen bazı durumlar vardır elbet ya da ötekileştirdikleri. Hayata bakışımız, hayattan aldığımız zevkler farklı ama yeri geldiğinde dışarıya karşı bir ve bütün olmamız gerektiği kanaatindeyim. Çoğumuz feminenlerden, travestilerden, transeksüellerden kaçıyor, iğreniyor, dışlıyor. Sevmek zorunda ya da onaylamak zorunda değiliz ama saygı göstermeliyiz. Siz de bunun farkındasınız ama içinizden gelmiyor belki. Ama gelsin. Yapmayın öyle şeyler canımlar. Hepsi bizim bir insanımız. 

Neden peki böyle görüyoruz yukarıda bahsi geçen kişileri? Nedir onlara saygı duymamızı bile zorlaştıran etmenler? Bunların kendimce bulduğum bir kaçını anlatayım da içimde kalmasın. 

Öncelikle heteroseksüel çevrenin bizi yaftaladığı geçersiz şeyler neden oluyor kanımca bizim için. Travesti, transeksüel yaşamlarına bakarak ya da feminen kişilerin kıyafetleri, davranışları ile bütün eşcinselleri yaftalıyorlar. Sonra bu yaftalamalar da diğerleri üzerinde olumsuz etkiler yapıyor. Bizler de sadece bu yaşam biçimini benimsemiş insanlar ile yaftalanmaktan, değerlendirilmekten dolayı büyük sıkıntılar yaşıyor ve bu yüzden biz de tavır alıyoruz. Sanki onlar olmasa bizleri kabul edecekler ama onlar olduğu için kabul görmüyoruz sanıyoruz. Ama bu kesin olmasa da büyük ölçüde yanlış bir kanı. Kabul etmeyen, bizleri mantığına sığdıramayanlar için ne yapsak boş. Onlardan düzgün bir hayat yaşasak bile onlar için imalat hatasıyız her zaman. 

Travestilerin, transeksüellerin, feminen kişilerin cinsel kimliklerini gönüllerince yaşamayı seçmelerinden dolayı hayatın içinde yer aldıkları statü de bizi etkiliyor ister istemez. Ama yargılayamayız bence onları da. Çünkü ben kendi kanaatime göre onların çoğunun bu işi yapmaya mecbur bırakıldıklarını düşünüyorum. Kendini belli etmeyenler gibi bir yaşam serilseydi onlarında önüne, onlarda bu yolu seçmezlerdi diye düşünüyorum. Yanıldığımı da sanmıyorum. 

Kısaca söylemek gerekirse, imajımızın zedelendiğini düşündüğümüzden bizim kendi içimizde yaptığımız ötekileştirmeler. Sanki onları dışlarsak dışa karşı imajımızı düzeltebiliriz gibi hissetmemizden. Ama aynı yolun yolcusuyuz ve elde etmek istediğimiz hayat, haklar hepimizi kapsıyor. Bu yüzden ötekileştirmek yerine yanlarında durmalı ve önce kendimiz sonra da diğerlerinin saygıyla bakmalarını sağlamalıyız. Her zaman derim, bütün olunca ancak var olabiliriz. 

Sağlıcakla... 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder